Αν και η ύπαρξη μιας δοσοεξαρτώμενης σχέσης μεταξύ πρόσληψης αλκοόλ και προκαλούμενης ηπατικής βλάβης είναι γενικώς αποδεκτή, ο καθορισμός ορίων “ασφαλούς” κατανάλωσης αλκοόλης παραμένει δυσχερής. Θεωρείται ωστόσο πως η μέτρια χρήση (“moderate drinking”)

• 20gr αιθανόλης/ημέρα (2 ποτά) για τους άνδρες
• 10gr/ημέρα (1 ποτό) για τις γυναίκες

δεν εγκυμονεί κινδύνους ηπατοπάθειας.

[1 ποτό (“standard drink”), αντιστοιχεί περίπου σε 250ml μπύρα ή 100 ml κρασί ή 30ml βότκα,ουίσκι κτλ.]

Υπό άλλους όρους θεωρείται ασφαλής η κατανάλωση 3-4 μονάδων αλκοόλης/ημέρα (21 μονάδες/εβδομάδα) από τους άντρες και 2-3 μονάδων αλκοόλης/ημέρα (14 μονάδες/εβδομάδα) από τις γυναίκες. [“μονάδα αλκοόλης” = ποσότητα αλκοόλης που μπορεί να μεταβολίσει ένας υγιής ενήλικας σε μια ώρα: αντιστοιχεί σε 10 ml =8gr καθαρής αιθυλικής αλκοόλης].

Ο κίνδυνος ανάπτυξης αλκοολικής νόσου του ήπατος, που μπορεί να οδηγήσει μέχρι σε κίρρωση του ήπατος, είναι συνάρτηση της ποσότητας, της διάρκειας και της συνέχειας της κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης, (απαιτούνται τουλάχιστον 10 χρόνια κατάχρησης για την εγκατάσταση της νόσου), ενώ δε φαίνεται να υπάρχει ουσιαστική διαφορά όσον αφορά στον τύπο του αλκοολούχου που καταναλώνεται.

Το γυναικείο φύλο αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη νόσου του ήπατος: η σχέση Ανδρών/Γυναικών είναι 10:1 όσον αφορά την εξάρτηση από το αλκοόλ, αλλά μόλις 3:1 όσον αφορά την παρουσία νόσου στο ήπαρ. H τοξική επίδραση του αλκοόλ γίνεται εμφανής ταχύτερα και για μικρότερες ποσότητες κατανάλωσης οινοπνεύματος στις γυναίκες, οι οποίες νοσούν κατά περίπου μια δεκαετία νωρίτερα από τους άντρες.

Σημειώνεται πως η εξάρτηση από το αλκοόλ δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εγκατάσταση αλκοολικής νόσου του ήπατος. Πολλοί ασθενείς αναπτύσσουν αλκοολική ηπατοπάθεια, έως και κίρρωση, χωρίς ιστορικό εξάρτησης, επιβεβαιώνοντας πως η λεγόμενη “κοινωνική” κατανάλωση αιθανόλης (social consumption), δεν υπολείπεται βλαπτικών επιδράσεων. Έως σήμερα αποτελεί άλυτο μυστήριο γιατί από τα άτομα που υπερκαταναλώνουν αλκοόλ, μόνο 10-35% θα αναπτύξει ηπατική φλεγμονή και νέκρωση (στεατοηπατίτιδα) και μόνο 8-20% θα φτάσει στην αλκοολική κίρρωση. Γίνεται έτσι εμφανές πως περαιτέρω αιτιολογικοί παράγοντες (γενετικοί, περιβαλλοντικοί, κτλ.) ενέχονται στην ανάπτυξη και πρόοδο της νόσου.
• Πηγή: Ελληνική εταιρεία μελέτης ήπατος