''Έχω Αρτηριακή Υπέρταση''

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ;

Μετρήσεις στο σπίτι= αν η πίεση βρίσκεται σταθερά πάνω από 135mmHg η συστολική( ή ΄΄μεγάλη΄΄), ή/και πάνω από 85mmHg, η διαστολική ( ή ΄΄μικρή΄΄), τότε θεωρείται αυξημένη και τίθεται η διάγνωση της αρτηριακής υπέρτασης. ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ για σωστή μέτρηση της πίεσης= επιλέγω ένα αξιόπιστο ηλεκτρονικό πιεσόμετρο βραχίονα (όχι καρπού), μετράω μέρα παρά μέρα στις 7-9 το πρωί (πριν πάρω τα φάρμακά μου) και στις 7-9 το απόγευμα, μετά από 5 λεπτά ανάπαυση σε καθιστή θέση, κάνω 2 μετρήσεις με μεσοδιάστημα 1 λεπτού και τις καταγράφω.
Μετρήσεις στο ιατρείο
= αν η πίεση στο ιατρείο βρεθεί σε 2 τουλάχιστον επισκέψεις, και αφού έχει μετρηθεί 2 φορές, σταθερά πάνω από 140mmHg ή/και πάνω από 90mmHg, τότε μιλάμε για αρτηριακή υπέρταση.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΩ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΜΟΥ;

Δεν πρέπει να παίρνω την πίεση μου όταν:

  • έχω κάνει κάποια προσπάθεια ή άσκηση,
  • έχω έντονο άγχος ή θυμό
  • έχω πονοκέφαλο ή άλλη επώδυνη κατάσταση.

Ο οργανισμός μας φυσιολογικά αυξάνει την πίεση στις περιπτώσεις αυτές και δεν θεωρούνται αξιόπιστες οι μετρήσεις υπό τέτοιες συνθήκες. Η πίεση γενικά δε δημιουργεί συμπτώματα και έτσι πονοκέφαλος, ζάλη, αιμορραγία από τη μύτη ή βουητό από τα αυτιά οφείλονται συνήθως σε άλλα αίτια. Επομένως είναι προτιμότερο να τα αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία και υπομονή γιατί το άγχος και ο πανικός είναι αυτά που μπορεί να οδηγήσουν σε μια υπερτασική κρίση και όχι το αντίθετο.

ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΣΟΒΑΡΑ;


Η υπέρταση έχει άμεση συσχέτιση με τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, τη στεφανιαία νόσο και την καρδιακή ανεπάρκεια, βλάβες στους οφθαλμούς και στους νεφρούς, που μπορούν  να εξελιχθούν σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Κινδυνεύω περισσότερο από όλα αυτά αν ταυτόχρονα με την υπέρταση

  • καπνίζω
  • έχω αυξημένη χοληστερίνη και τριγλυκερίδια
  • έχω σακχαρώδη διαβήτη
  • είμαι άντρας άνω των 60 ετών ή
  • γυναίκα άνω των 55 ετών σε εμμηνόπαυση καθώς και
  • αν υπάρχει καρδιολογικό ιστορικό σε γονείς και αδέρφια ή αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Αν και ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης πρέπει να ξεκινάει από μικρή ηλικία, εντούτοις οι συγκεκριμένοι παράγοντες είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικοί. Στις περιπτώσεις αυτές οι ασθενείς είναι καλό να συνεργάζονται και να παρακολουθούνται πιο τακτικά από το γιατρό τους.

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΛΕΓΞΩ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΜΟΥ ΑΝ ΜΕΙΩΣΩ ΤΟ ΣΤΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ;

Είναι γεγονός ότι η καθημερινότητα και τα προβλήματά της γεμίζει με στρες όλους μας.

Το χρόνιο στρες μπορεί χωρίς αμφιβολία να διαταράξει την συνολικά τη λειτουργία του οργανισμού, τον ύπνο και την ποιότητά του, τους βιορυθμούς μας, τις διατροφικές μας συνήθειες και αυτά στη συνέχεια να διαταράξουν τη λειτουργία των διαφόρων συστημάτων του οργανισμού. Το ενδοκρινικό, το ανοσοποιητικό, το νευρικό, το πεπτικό ή το κυκλοφορικό σύστημα. Μια ένδειξη μπορεί να είναι η αρτηριακή υπέρταση, γι αυτό μέσα από τον έλεγχο του στρες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στη μείωση των επιπέδων της.

Είναι εύκολο να το λέμε, αλλά δύσκολο να το κάνουμε όταν η καθημερινότητά μας είναι τόσο επιβαρυμένη από προβλήματα και δυσκολίες. Χρειάζεται συζήτηση με τον εαυτό μας, συνειδητοποίηση της κατάστασής μας και συνεχής προσπάθεια αυτοβελτίωσης. Ν' αποζητούμε το καλύτερο για τον καθένα μας με απλά, μικρά και καθημερινά βήματα.Μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας αν το θέλουμε.


Τεχνικές για τη μείωση και τον έλεγχο του στρες:

Καταρχάς, αν αντιληφθούμε πόσο λάθος χρησιμοποιούμε το χρόνο μας, απορρυθμίζοντας τα εσωτερικά μας «ρολόγια», θα συνειδητοποιήσουμε σε πόση δυσαρμονία οδηγούμε τη λειτουργία των συστημάτων του οργανισμού μας.

Εξαιτίας αυτού τελικά επιδεινώνουμε περισσότερο το στρες, που εκδηλώνεται μ' ένα συνεχές αίσθημα κούρασης, σωματικούς μυϊκούς πόνους, εκνευρισμό, επιθετικότητα, καταθλιπτική διάθεση, δυσκολία συγκέντρωσης και διαταραχές στον ύπνο. Δουλεύουμε περισσότερες ώρες, τρώμε σε ακανόνιστες ώρες, κοιμόμαστε λιγότερο, τα κάνουμε όλα σε γρήγορους ρυθμούς, επικοινωνούμε μεταξύ μας λιγότερο.

Ο οργανισμός όμως, για να λειτουργεί ομαλά, χρειάζεται να διατηρεί μια ρουτίνα κατάλληλη για τον καθένα μας ξεχωριστά. Θέλει να ξέρει τι θα κάνει τις επόμενες ώρες. Βοηθήστε τον με:

  • Διατήρηση σταθερών ωραρίων στα γεύματα, να τρώτε δηλαδή περίπου τις ίδιες ώρες καθημερινά, χωρίς να παραλείπετε γεύματα.
  • Να ορίσετε και να τηρήσετε συγκεκριμένο χρόνο για ξεκούραση. Ο μεσημεριανός ύπνος είναι πολύ ωφέλιμος.
  • Να βρείτε απαραιτήτως χρόνο για φυσική δραστηριότητα και να την εντάξετε σε μια σταθερή ώρα κάθε μέρα.
  • Να ξαναβρείτε χρόνο για φίλους και συγγενείς. Ακόμα και η ένταξη στο πρόγραμμά σας συγκεκριμένου χρόνου για τις κοινωνικές σας επαφές θα σας αλλάξει τη διάθεση.

 

ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ; ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑ ΜΕΡΑ; ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Αποφάσισα να καθυστερήσω να λάβω τη φαρμακευτική αγωγή που μου έχει συστήσει ο γιατρός μου,

γιατί πιστεύω ότι δε μου χρειάζεται «ακόμα», ότι θα βρω τρόπο να μειώσω την πίεσή μου μόνος μου, ότι θα κόψω το αλάτι και θα αρχίσω το περπάτημα. Αυτές είναι συχνές δικαιολογίες που επιστρατεύει στο μυαλό του ο κάθε ασθενής, παρά τις συστάσεις του γιατρού του, και καθυστερεί τη θεραπεία του. Δε θέλει να ‘’δεσμευτεί’’ σε μια μακροχρόνια θεραπεία, αισθάνεται «άρρωστος και γερασμένος», αν αρχίσει να λαμβάνει καθημερινά χάπια, και φοβάται ότι θα στερηθεί την ποιότητα ζωής που είχε ως τώρα. Αν νοιώθετε και σκέφτεστε έτσι μιλήστε με το γιατρό σας και θα καταλάβετε τι είναι σωστότερο για εσάς. Κάποιοι άνθρωποι πραγματικά μπορούν να επιβληθούν στον εαυτό τους και να πειθαρχήσουν ακολουθώντας ένα νέο τρόπο ζωής, που έχει ορατά αποτελέσματα στην καθημερινότητα και στη συνολική υγεία τους. Συχνότερα όμως, οι περισσότεροι εγκαταλείπουν την προσπάθεια και τελικά παραμένουν εκτεθειμένοι στους κινδύνους της μακροχρόνια αρρύθμιστης αρτηριακής υπέρτασης.


Παίρνω τα φάρμακα μου κάθε μέρα, άσχετα με τις τιμές της πίεσής μου και όχι μέρα παρά μέρα.

Η διάρκεια δράσης των αντιυπερτασικών φαρμάκων είναι 24ώρες, επομένως η λήψη τους μέρα παρά μέρα δεν καλύπτει τον ασθενή καθημερινά και με ασφάλεια. Στην περίπτωση που η πτώση της αρτηριακής πίεσης με την χρήση των φαρμάκων οδηγήσει σε υπόταση, τότε ο γιατρός θα τροποποιήσει κατάλληλα τη φαρμακευτική αγωγή.


Διάβασα τις παρενέργειες και αποφάσισα να μη λάβω τα φάρμακά μου παρά τις οδηγίες του ιατρού μου:

Αν και αυτό ισχύει για όλα τα φάρμακα συζητήστε το με το γιατρό σας. Οι φόβοι σας είναι δικαιολογημένοι όμως ο γιατρός σας γνωρίζει καλά τα φάρμακα που σας συστήνει, τη συχνότητα και τη βαρύτητα των πιθανών ανεπιθύμητων ενεργειών τους, την αντιμετώπισή τους αλλά το σπουδαιότερο, το όφελος από τη χρήση τους. Μην αφήνετε το χρόνο να περνάει και το φόβο να σας αποπροσανατολίζει.

ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ. ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΩ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ;

Από τα πρώτα ζητήματα που είναι καλό να συζητήσετε με το γιατρό σας είναι τι μπορείτε να αλλάξετε στην καθημερινότητά σας.

Χάνω βάρος: ακόμη και μια μικρή μείωση π.χ. 5 κιλών είναι δυνατό να προκαλέσει πτώση της πίεσης και αυτό να οδηγήσει το γιατρό να αποφύγει, να μειώσει ή και να διακόψει τα φάρμακα ανάλογα με το αρχικό ύψος της πίεσης.


Ασκούμαι ιδανικά για τουλάχιστον 30 λεπτά καθημερινά με γρήγορο περπάτημα ή ποδήλατο, όχι όμως άρση βάρους, και αφού πρώτα έχω μιλήσει στο γιατρό μου για το είδος της άσκησης που μου επιτρέπεται, ανάλογα με την κατάσταση της υγείας μου.


Αλλαγή διατροφής


Περιορίζω στο ελάχιστο το αλάτι και τα αλμυρά φαγητά, τα τυριά, τα αλλαντικά, τα παστά καθώς και τα τυποποιημένα τρόφιμα.

Είναι μύθος ότι τα πορτοκάλια ανεβάζουν την πίεση. Δεν έχει αποδειχθεί κάτι τέτοιο, ενώ το κάλιο που περιέχουν μπορεί να ισορροπεί την κατάσταση σε ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα και διουρητικά φάρμακα.


Προσοχή στο γκρέιπ φρουτ: δεν πρέπει να καταναλώνεται όταν ο ασθενής λαμβάνει μια κατηγορία αντιυπερτασικών φαρμάκων που λέγονται αναστολείς διαύλων ασβεστίου. Γι αυτό μιλήστε με το γιατρό σας.


Σχετικά με το σκόρδο: σε φυσική μορφή ή χάπια έχει αποδειχθεί ότι βοηθά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, όμως, επειδή απαιτούνται πολύ μεγάλες ποσότητες, δε συνιστάται για θεραπευτική χρήση.


Ο καφές σε τακτική και χρόνια χρήση δεν αυξάνει την αρτηριακή πίεση και δεν υπάρχει κανένας λόγος διακοπής του. Φυσικά η υπερβολική και απότομη λήψη του δε συνιστάται.


Επομένως, ο γιατρός εκτιμά πρώτα τον πραγματικό κίνδυνο που διατρέχει ο ασθενής. Αν αυτός δεν είναι πολύ μεγάλος τότε η αλλαγή του τρόπου ζωής μπορεί να είναι αποδειχθεί αρκετή. Αν όμως ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, τότε η φαρμακευτική αγωγή θα πρέπει να λαμβάνεται συστηματικά από τον ασθενή.